Dies irae

 

1.

Dies irae, dies illa,

Solvet saeclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

 

2.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

 

3.

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlchra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

 

4.

Mors stupébit, et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

 

5.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

 

6.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil inúltum remanébit.

 

7.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

 

8.

Rex treméndae majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

 

9.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum cáusa tuae viae:

Ne me perdas illa die.

 

10.

Quaerens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

 

11.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

 

12.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

 

13.

Qui Mariam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

 

14.

Preces meae non sunt dignae:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

 

15.

Preces meae non sunt dignae:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

 

16.

Preces meae non sunt dignae:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

 

17.

Preces meae non sunt dignae:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

 

18.

Confutátis maledíctis,

Flammis ácribus addíctis:

Voca me cum benedíctis.

 

19.

Oro supplex et acclínis,

Cor contritum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

 

20.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla.

 

21.

Judicándus homo reus:

Huic ergo parce, Deus.

 

22.

Pie Jesu Domine,

Dona eis réquiem. Amen.